Verklaring van erfrecht

Na een overlijden wordt vaak door banken (of sommige andere instanties) gevraagd om een verklaring van erfrecht. Een verklaring van erfrecht is een notariële akte waarin staat vermeld wie de erfgenamen zijn.
Bij het Centraal Testamentenregister wordt geïnformeerd of de overledene (ook wel erflater genoemd) een testament heeft gemaakt. Ook wordt in het bevolkingsregister onderzoek gedaan naar de naaste familie. Pas na ontvangst van deze informatie is bekend wie de erfgenamen zijn. De notaris zal dan de erfgenamen vragen of zij de erfenis wel, niet of onder voorbehoud willen aanvaarden.
Daarna kan de verklaring van erfrecht worden afgegeven.

Als er meerdere erfgenamen zijn, dan kunnen zij alleen gezamenlijk en gelijktijdig handelen. Dit kan omslachtig zijn, zodat om praktische redenen vaak door de notaris een volmacht wordt opgesteld. De erfgenamen kunnen iemand aanwijzen die namens hen kan optreden en handelen; dit kan één van de erfgenamen zijn, maar bijvoorbeeld ook de notaris. Zo’n volmacht kan uitgebreid zijn of beperkt.

Soms blijkt uit het testament dat er een executeur (ook wel “executeur-testamentair” genoemd) is aangewezen. In dat geval zal in de verklaring van erfrecht staan vermeld dat de executeur bevoegd is om – binnen bepaalde grenzen – te handelen namens de erfgenamen. Dit wordt dan ook wel een verklaring van executele genoemd.